|
|
Canlar feda yoluna
Canlar feda yoluna,
Bu can kaygısı değil.
Sen can gereksin bana,
Cihan kaygısı değil.
Canlar içinde cansın,
Bize iki cihansın,
Hem din ile imansın,
İman kaygısı değil.
Yaramı yuyup sildim,
Yaram kimdendir bildim,
Bendeki yâr kaygısı,
Yaram kaygısı değil.
Derman ola mı bana,
Derdim benim kim ona,
Dertli varayım sana,
Derman kaygısı değil.
Ummanlara dalmışım,
İnci mercan bulmuşum,
Cevher olup gelmişim,
Umman kaygısı değil.
Dendi Yunus Emre’ye,
Kervan yok sen nereye?
Ben eriştim menzile,
Kervan kaygısı değil.
Olmaz bana
Ben onunla dost olmuşum,
Başkası dost olmaz bana.
Cahile hedef olmuşum,
Selam dahi vermez bana.
Dostlarla dosta geleyim,
İşin sırrını bileyim,
Ölmeden önce öleyim,
Dünya bâki kalmaz bana.
Terk eyledim başka yeri,
Oldum Hakk’ın sadık eri,
Dostu bulduktan beri,
Bura mekân olmaz bana.
Ben âşık-ı biçareyim,
Baştan ayağa yâreyim.
Artık deli divaneyim,
Şu akıl yâr olmaz bana.
Dost bağının bülbülüyüm,
Mor çiçekli sümbülüyüm,
Mevlâ’nın âdi kuluyum,
Kimse değer vermez bana.
Dost bahçesinde yatarım,
Kaygımı tutup atarım,
Lale alır, gül satarım,
Kimse hesap sormaz bana.
Yunus açık seçik dersin
Şu fâniyi terk edersin,
Yanarak Hakk’a gidersin,
Bir şey hicap olmaz bana.
Gelir
Bu aşkın ateşiyle,
Gözlerden kan, yaş gelir.
Kavrulur yanar yürek,
Bu hâl bana hoş gelir.
Yanmakta imiş hayat,
Ruhum, nefsime dayat!
Dosta ettiğim feryat,
Münkirlere taş gelir.
Aşkımı yoktur bilen,
Hâlime bakıp gülen,
Sevgidir Hak’tan gelen,
Bu halka göz, kaş gelir.
Yunus öğren özünü!
Dostuna aç gözünü!
Uygun söyle sözünü!
Sultana güneş gelir.
Bulmuşum
Mağlup oldu kefere,
Kavuşuldu zafere,
Gitmem uzak sefere,
Dostu dostta bulmuşum.
Bilin artık ölüyüm,
Aşk bağının gülüyüm,
Hep öten bülbülüyüm,
O bahçeden gelmişim.
Ben zavallı bir kuldum,
Artık ben beni buldum,
Şimdi kalmadı korkum,
Korkudan kurtulmuşum.
Yunus gezme cihanı!
Veren alır bu canı,
Canımızın cananı,
Kimdir artık bilmişim.
Derde derman
Sabah çıkarım yola,
Derman ararım derde.
Bakarım sağa sola,
Derman ararım derde.
Düşüp kalkar ağlarım,
Irmak gibi çağlarım,
Ciğerimi dağlarım,
Derman ararım derde.
Her hâlimi gören var,
Dermanını veren var,
Mümin kalbe giren var,
Derman ararım derde.
Şu yara kanar durur,
Ne kapanır, ne kurur,
Sıkıntı başa vurur,
Derman ararım derde.
Hoca, yara var tende,
Çekilmez acı bende,
Deva, derdi verende,
Derman ararım derde.
|
|
|
|
|
|